ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ – ΣΚΟΠΟΒΟΛΗ (Ε) 2022Β

Περιγραφή
Κωδικός: DASI109
Σχολή - Τμήμα: ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΑΣΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Θεματικές Ενότητες

 

 

Τεχνικός Δασικής προστασίας  χρήση και συντήρηση όπλων

  Στην ειδικότητα Τεχνικός Δασικής προστασίας σημαντικό είναι  η εκμάθηση της χρήσης και συντήρησης των όπλων για την προσωπική του ασφάλεια κατά τις μετακινήσεις του εντός των δασών. 

Υλικό είναι δύσκολο να βρεθεί .Για το λόγο  αυτό δανειστήκαμε πολλά από το διαδίκτυο προς  όφελος  των μαθητών . Όσον  αφορά την πρακτική οι μαθητές μας επισκέφτηκαν σκοπευτικό όμιλο και είδαν από κοντά θεωρία και πράξη .

Το υλικό περιέχει πληροφορίες σχετικά με  την ασφαλή χρήση  και συντήρηση των όπλων για την προσωπική του ασφάλεια κατά τις μετακινήσεις του εντός των δασών καθώς και τις βασικές αρχές σκόπευσης στάσεις σώματος   και αναπνοές

Η σκοποβολή είναι ένας σοβαρός κλάδος αθλητισμού  που γίνεται όλο και πιο δημοφιλής κάθε χρόνο.

Δεν είναι τόσο εύκολο να το κατακτήσεις: είναι σημαντικό τακτικά παρακολουθούν μαθήματα με προπονητή σε αθλητικό σωματείο.

Εκτός από όπλα και φυσίγγια, χρειαζόμαστε ειδικά ακουστικά, γυαλιά και γιλέκο για εύκολη μεταφορά των εξαρτημάτων.

 

   Στόχος αυτού του μαθήματος  είναι να δώσει στους μαθητές  τη γνώση που απαιτείται σε βασικό επίπεδο για την ασφαλή χρήση του όπλου .

Τα όπλα έχουν εκατομμύρια φίλους σε όλο τον κόσμο. Η σκοποβολή αλλά και η προσωπική ασφάλεια, σχετίζονται άμεσα με τη χρήση των όπλων για ειρηνικούς σκοπούς . Το βασικότερο στοιχείο όμως στη χρήση των όπλων είναι η ασφάλεια αυτού που το κρατά, καθώς και η ασφάλεια όλων όσων βρίσκονται γύρω του.

Η βασική αρχή στην χρήση των όπλων είναι η πιο κάτω: ΚΑΝΕΝΑ ΟΠΛΟ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ. ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ.

Με βάση λοιπόν τον πιο πάνω κανόνα, θα πρέπει να μην ξεχνάμε ποτέ μερικές βασικές αρχές τις οποίες θα πρέπει να τηρούμε απαράκλητα.

  1. Η κάννη του όπλου πρέπει πάντοτε να είναι στραμμένη σε ασφαλή κατεύθυνση. Είναι αδύνατο να γνωρίζουμε πότε και για ποιο λόγο ένα όπλο μπορεί να πυροβολήσει ανεξάρτητα από την θέλησή μας. Αν κατά συνέπεια συμβεί αυτό, η βολή του δεν επιτρέπεται να βρεθεί σε κατεύθυνση που βρίσκονται άνθρωποι, ζώα ή αντικείμενα.
  2. Το δάκτυλο δεν πλησιάζει ποτέ την σκανδάλη, παρά μόνο τη στιγμή που θα πυροβολήσουμε. Οι παλαιοί έλεγαν ότι η σκανδάλη είναι γλυκιά (όπως και το γκάζι). Δεν αγγίζουμε ποτέ χωρίς λόγο την σκανδάλη αλλά αποφεύγουμε ακόμη και να την πλησιάσουμε. Ένα γλίστρημα ή ένα σκούντημα είναι αρκετά για να πιεστεί η σκανδάλη αθέλητα.
  3. Δεν γεμίζουμε ποτέ το όπλο πριν από την ώρα που θα το χρησιμοποιήσουμε. Απαγορεύεται να γεμίζουμε τα όπλα μέσα στο σπίτι, στο αυτοκίνητο ή κοντά σε ανθρώπους. Βλάβες και λάθη δεν γίνονται κάθε μέρα. Όταν θα συμβούν όμως δεν θα πρέπει να είναι μοιραία.
  4. Δεν πυροβολούμε ποτέ αν δεν γνωρίζουμε ποιος ακριβώς είναι ο στόχος μας. Ένα κλαδί που κινήθηκε, μια σκιά που πέρασε ή ένα αντικείμενο που δεν φαίνεται καθαρά, δεν επιτρέπεται σε καμία περίπτωση να γίνουν στόχος μας.
  5. Δεν πυροβολούμε ποτέ αν δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς βρίσκεται πίσω από τον στόχο μας. Οι περισσότεροι τραυματισμοί κυνηγών έχουν γίνει από αυτή την αιτία. Ένας θάμνος ή ένα δέντρο που παρεμβάλλεται ανάμεσα σε μας και έναν άλλο κυνηγό, δεν είναι αρκετά για να συγκρατήσουν τα σκάγια μας.
  6. Δεν πυροβολούμε ποτέ παράλληλα με το έδαφος, αν δεν είμαστε σε ανοικτό πεδίο. Ένας κυνηγός ή ένα κατοικίδιο ζώο ενδέχεται να καλύπτεται από την βλάστηση και να βρεθεί στην κατεύθυνση της βολής μας.
  7. Δεν αγγίζουμε ποτέ ένα όπλο αν δεν είμαστε σίγουροι ότι δεν έχει κάποια λειτουργική βλάβη. Ένα όπλο που παρουσιάζει λειτουργικό πρόβλημα ενδέχεται να πυροβολήσει απροειδοποίητα. Εμπλοκή ή σφηνωμένο φυσίγγια θα πρέπει να μας κάνουν καχύποπτους και θα πρέπει να διορθώνονται μόνο από απόλυτα εξειδικευμένα άτομα.
  8. Πριν μάθουμε οτιδήποτε για ένα όπλο, θα πρέπει να μάθουμε πώς ασφαλίζει. Η ασφάλεια ενός όπλου είναι το σημαντικότερο εξάρτημα και θα πρέπει να είναι το πρώτο που θα αναζητήσουμε πριν γνωρίσουμε το όπλο. Η χρήση της ασφάλειας δεν είναι ποτέ περιττή.
  9. Χρησιμοποιούμε μόνο τα πυρομαχικά που συνιστά ο κατασκευαστής. Κανένας δεν γνωρίζει περισσότερα για ένα όπλο από εκείνον που το κατασκεύασε. Το είδος και ο τύπος των πυρομαχικών δεν επιτρέπεται ποτέ να είναι διαφορετικός από αυτόν που συνιστά ο κατασκευαστής. Υπεργομώσεις, ιδιοκατασκευές, λανθασμένα μήκη ή διαμετρήματα, μπορεί να καταστρέψουν το όπλο και να μας τραυματίσουν σοβαρά.
  10. Φοράμε πάντοτε γυαλιά ασφαλείας όταν κινούμαστε σε κυνηγότοπους και σκοπευτήρια. Ιδιαίτερα στη χώρα μας, όπου τα όπλα με σκάγια είναι πολύ διαδεδομένα, τα γυαλιά ασφαλείας είναι απαραίτητα. Πολλοί κυνηγοί και σκοπευτές έχασαν την όρασή τους από αδέσποτα σκάγια σε κυνηγότοπους και σκοπευτήρια.
  11. Πριν χρησιμοποιήσουμε όπλα δεν χρησιμοποιούμε ποτέ αλκοόλ ή φαρμακευτικές ουσίες. Πιστεύουμε ότι για το θέμα αυτό κάθε σχόλιο περιττεύει.
  12. Κρεμάμε πάντοτε το όπλο στον ώμο όταν ακολουθούμε συνκυνηγό μας. Η κάννη του κρεμασμένου στον ώμο όπλου «κοιτά» πάντοτε προς τον ουρανό. Είναι αδιανόητο να σκεπτόμαστε ότι μπορεί να πυροβολήσουμε ενώ ένας άνθρωπος βρίσκεται μπροστά μας.
  13. Αδειάζουμε εντελώς το όπλο και ανοίγουμε το κλείστρο ή διπλώνουμε (σπάμε) το δίκαννο όταν βρισκόμαστε κοντά σε ανθρώπους. Η ασφάλεια των ανθρώπων που βρίσκονται γύρω μας είναι βέβαια πρωταρχικής σημασίας θέμα για μας, αλλά θα πρέπει να κάνουμε και εκείνους να αισθάνονται ασφαλείς. Το ανοικτό κλείστρο ή το σπασμένο δίκαννο πείθουν τους γύρω μας ότι είναι ασφαλείς και έχουν δίπλα τους κάποιον που τους σέβεται.
  14. Δεν επιτρέπουμε σε άλλους να αγγίζουν το όπλο μας αν δεν βεβαιωθούμε ότι το γνωρίζουν καλά. Πριν παραδώσουμε σε κάποιον το όπλο μας θα πρέπει να το αδειάσουμε και να βεβαιωθούμε ότι είναι σε θέση να το κρατήσει, να το περιεργαστεί ή να το χρησιμοποιήσει με ασφάλεια.
  15. Δεν αφήνουμε ποτέ το όπλο σε σημείο που μπορεί να το φτάσουν παιδιά. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι τα παιδιά προσπαθούν να μιμηθούν τους άντρες και καραδοκούν πότε θα βρεθεί η κατάλληλη στιγμή για να περιεργαστούν τα όπλα και να παίξουν με αυτά. Μια κλειδαριά σκανδάλης είναι μια πολύ καλή λύση αν υπάρχουν παιδιά στο σπίτι.
  16. Δεν αποθηκεύουμε ποτέ τα όπλα στον ίδιο χώρο με τα φυσίγγια. Η εύκολη γόμωση των όπλων μέσα στο σπίτι μας θα πρέπει να είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που θα αποφύγουμε. Πολλοί κυνηγοί έχασαν τη ζωή τους από το ίδιο το όπλο και τα φυσίγγια τους. Αποκλείστε ή περιορίστε στο ελάχιστο τη δυνατότητα κάποιου να γεμίσει το όπλο σας.
  17. Πριν γεμίσουμε το όπλο ελέγχουμε το εσωτερικό της κάννης. Ένα πανάκι, ένα φύλλο, λίγο χώμα ή λίγο χιόνι είναι αρκετά για να εμποδίσουν την ελεύθερη έξοδο της βολής, με αποτέλεσμα να σπάσει η κάννη και να τραυματιστούμε εμείς και οι γύρω μας.
  18. Μην ξεχνάτε ποτέ ότι για οποιαδήποτε εγκληματική ενέργεια που μπορεί να γίνει με το όπλο μας είμαστε συνυπεύθυνοι.
  19. Σε περίπτωση κλοπής του όπλου μας, ενδέχεται να διωχθούμε ποινικά για πλημμελή φύλαξη. Μην αφήνετε ποτέ το όπλο σας στο αυτοκίνητο ή σε εξοχικές κατοικίες όπου μπορεί να γίνουν στόχος κλεφτών. Η κλοπή του όπλου δεν βαραίνει μόνο τον κλέφτη αλλά και εσάς.
  20. Απενεργοποιείστε τα όπλα που δεν χρησιμοποιείτε συχνά. Αφαιρέστε ένα λειτουργικό εξάρτημα από τα όπλα που δεν χρησιμοποιείτε τακτικά και κρύψτε το σε άλλο μέρος. Η πάπια (ξυστός) για τα δίκαννα είναι εύκολη λύση ή η σκανδαλοθήκη του επαναληπτικού και του αυτογεμούς.

 


Η σκόπευση δεν είναι απλή υπόθεση για αρχάριους υπάρχουν κάποιοι κανόνες που πρέπει να τηρηθούν
Μάθετε να λύνετε και να δένετε το όπλο σας, διαβάστε λίγη θεωρία που θα βρείτε στο οδηγό του όπλου σας

Τα εγχειρίδια προσφέρουν σαφείς οδηγίες για τη λειτουργία του όπλου που βρίσκονται στα χέρια σας

πατήστε εδώ για ένα παράδειγμα οδηγού 

   Η σωστή σκόπευση είναι ένα κομμάτι εμπειρία, ένα κομμάτι θεωρία / τεχνική και ένα κομμάτι ταλέντο. Για να πλησιάσουμε στο τέλειο χρειαζόμαστε και τα 3. Μπορούμε όμως με 2 από τα τρία (διάβασμα και σκληρή δουλειά στο σκοπευτήριο δηλαδή), να γίνουμε πολύ καλοί σκοπευτές.

    Στην Ελλάδα η σκοποβολή πιο συχνά γίνεται με λειόκανο, γνωστό και ως κυνηγητικό όπλο.

    Με το λειόκανο μπορούμε να ασχοληθούμε σκοπευτικά με σκητ, τραπ, σπόρτινγκ και πρακτική σκοποβολή – είναι μακράν οι πιο συνηθισμένες κατηγορίες αθλημάτων. Καλό είναι να τα δοκιμάσουμε όλα αν έχουμε τη δυνατότητα για να βρούμε τι μας ταιριάζει σε κάποιο τοπικό σκοπευτικό σύλλογο.

    Κανείς σκοπευτής λειόκανου δεν κλείνει το μάτι όταν σημαδεύει. ΠΟΤΕ. Με τα δύο μάτια μαζί έχουμε καλύτερη αίσθηση του χώρου και των κινούμενων αντικειμένων, οπότε έχουμε και καλύτερη στόχευση, η οποία ονομάζεται διόφθαλμη.

Οι κύριες τεχνικές

    Η μοναδική τεχνική στην οποία η μονόφθαλμη στόχευση είναι “αποδεκτή”, είναι η στόχευση σταθερού σημείου (spot shooting), η οποία σπανίως έχει σχέση με την πραγματικότητα. Η τεχνική αυτή είναι αποκλειστικά για στόχους που κινούνται σε ευθεία μέρος της οποίας είναι και το όπλο μας.

    Η τεχνική sustained lead (διατήρηση προσκόπευσης) είναι από τις πιο διαδεδομένες. Είναι γνωστή και ως maintained lead. Όπως αναφέρει και το όνομα της, ο σκοπευτής διατηρεί το “σημάδι” του πάντα εμπρός από το στόχο και τραβάει τη σκανδάλη όταν νιώσει έτοιμος. Από τις πιο δύσκολες τεχνικές, απαιτεί μεγάλη ικανότητα και εξοικείωση με το όπλο και συνήθως δεν συστήνεται σε νέους σκοπευτές.

    Η τεχνική swing through (κίνηση μέσω του στόχου) είναι αρκετά πιο απλή για τους αρχάριους και εξίσου αποτελεσματική. Σε αυτή ο σκοπευτής σημαδεύει αρχικά το στόχο, αφού τον έχει “κυνηγήσει” πρώτα με το όπλο και στη συνέχεια δίνει μια μικρή προσκόπευση και τραβάει τη σκανδάλη.

    Υπάρχουν βαλλιστικοί πίνακες που ορίζουν τη σωστή προσκόπευση ανάλογα με την ταχύτητα, την απόσταση και την κατεύθυνση του στόχου, αλλά έχουν μόνο θεωρητικό ενδιαφέρον. Εκείνη την ώρα μιλά η ικανότητα: Η εμπειρία, το ταλέντο, η αίσθηση του χώρου και η σωστή επιλογή πυρομαχικών…

    Μια παραλλαγή της swing through τεχνικής είναι η pull away: Σε αυτή ο σκοπευτής σημαδεύει ακριβώς το στόχο ταυτόχρονα με την επώμιση, στη συνέχεια προσπερνά το στόχο για την απαραίτητη προσκόπευση και τραβά τη σκανδάλη. Σύγχρονη, γρήγορη, όμορφη και αποτελεσματική τεχνική, αλλά απαιτεί το κοντάκι να ταιριάζει τέλεια στα μέτρα του σκοπευτή ώστε και η αρχική στόχευση – επώμιση να είναι σωστή…

    Πολλοί εμπειρικοί σκοπευτές χρησιμοποιούν ενστικτωδώς μία ή και περισσότερες από τις μεθόδους αυτές χωρίς να το αντιλαμβάνονται ή να μπορούν να το περιγράψουν σε άλλους.

Σκοποβολή με πιστόλι

Η σκοποβολή ακριβείας με πιστόλι είναι μία ικανότητα που απαιτεί χρόνο και αφοσίωση.


Στη παραπάνω φωτογραφία βλέπετε ένα ημιαυτόματο πιστόλι Colt 1911

Τα περιεχόμενα σε αυτό το πρώτο μέρος της σειράς θα είναι τα ακόλουθα:

– Οι τέσσερις κανόνες

– Λαβή

– Σκόπευση

– Έλεγχος Σκανδάλης

– Αναπνοή



Οι τέσσερις κανόνες

  1. Ποτέ δε σημαδεύουμε κάτι που δε θέλουμε να πυροβολήσουμε
    Αν αναλύσουμε λίγο τον κανόνα αυτό τότε θα δούμε ότι μας λέει πως η κάννη του όπλου, άσχετα με του αν είναι γεμάτο ή άδειο, δε θα πρέπει ΠΟΤΕ να είναι στραμμένη προς κάτι που δε θα πυροβολούσαμε.
  2. Το όπλο είναι πάντα γεμάτο
    Κάθε φορά που πιάνετε το όπλο σας θα πρέπει να θεωρείτε ότι είναι γεμάτο, οπλισμένο και έτοιμο προς χρήση.
  3. Ποτέ το δάχτυλο στη σκανδάλη
    Ακόμα μία φορά, αυτός ο κανόνας πρέπει να εφαρμόζεται κάθε φορά που κρατάμε το όπλο είτε αυτό είναι για τον έλεγχο του, καθαρισμό, βολή στο σκοπευτήριο, βολή αυτοάμυνας, κτλ. Το δάχτυλο μας πρέπει να βρίσκεται όσο πιο μακριά γίνεται από τη σκανδάλη και πρέπει να το έχουμε στο μυαλό μας ως πως όταν ακουμπήσουμε τη σκανδάλη θα είναι για να πυροβολήσουμε, για κανέναν άλλο λόγο.

  1. Αναγνώριση του στόχου και τι υπάρχει πίσω του
    Σε καμία απολύτως περίπτωση δε ρίχνουμε προς ένα στόχο αν πρώτον δεν τον έχουμε αναγνωρίσει και δεύτερον δεν είμαστε απόλυτα σίγουροι για το τι υπάρχει πίσω του.

Σαφώς, ανάλογα το όπλο η λαβή που θα έχουμε θα διαφέρει. Σε αυτό το μέρος θα δούμε τη λαβή για κανονικού μεγέθους ημιαυτόματα πιστόλια.
Για τη λαβή μας αυτό σημαίνει ότι όσο πιο ψηλά κρατάμε το όπλο τόσο πιο πολύ θα ελέγχουμε αυτή την ανάκρουση αναγκάζοντας το χέρι μας να κινείται προς τα πίσω μαζί με το όπλο και όχι ο ολισθήρας να κινεί το όπλο προς τα επάνω ή κάτω. Παράδειγμα μίας καλής λαβής είναι η ακόλουθη.



Εδώ βλέπετε πως ο εικονιζόμενος τηρεί τους κανόνες ασφαλείας και ταυτόχρονα έχει τοποθετήσει το χέρι του όσο πιο ψηλά μπορεί στο όπλο. Ιδανικά θα θέλαμε ο ολισθήρας να είναι ακριβώς στο κέντρο της παλάμης μας. Έτσι η μετακίνηση του θα έσπρωχνε το χέρι μας μόνο προς τα πίσω και ποτέ επάνω ή κάτω. Μία τέτοια καλή λαβή θα μειώσει, και έπειτα από πολύ εξάσκσηση, θα εκμηδενίσει τη μετακίνηση του όπλου προς τα επάνω ή κάτω. Για να συμβεί το ίδιο και με τις πλάγιες κινήσεις πρέπει το όπλο να μεταφέρει τις δυνάμεις του σε ευθεία με το χέρι μας όπως βλέπετε εδώ.

 

Αν δεν είναι ευθυγραμμισμένο αλλά έχει κλίση δεξιά ή αριστερά, όταν ο ολισθήρας θα ασκήσει πίεση προς τα πίσω το όπλο θα μετακινηθεί διαγώνια προς τη κατεύθυνση που είναι στραμμένο. Βλέπετε ένα παράδειγμα εδώ.

Και παρακάτω βλέπετε έναν άλλο σκοπευτή που είχε καλή λαβή με το όπλο σωστά ευθυγραμμισμένο με τα χέρια του.

Παρότι έχει ήδη εκτελέσει δύο γρήγορες διαδοχικές βολές (δείτε τα λευκά βέλη) υπάρχει ελάχιστη μετακίνηση του όπλου. Ανάλογα με το τρόπο βολής μπορεί να απαιτείται η βόλη με ένα ή δύο χέρια. Η εύκολη περίπτωση είναι με δύο χέρια καθώς πιάνουμε το όπλο όπως ακριβώς περιγράψαμε και φέρνουμε το δεύτερο να καλύψει το κενό που αφήνει το πρώτο. Αυτό μπορείτε να το δείτε καλύτερα στην επόμενη εικόνα σε τέσσερα βήματα.


Μαζί με τον έλεγχο της σκανδάλης αυτό είναι η αιτία για τις περισσότερες αστοχίες. Θεωρητικά, η ιδέα είναι απλή, ευθυγράμμιση του στόχαστρου με το κλισιοσκόπιο ακριβώς στο κέντρο όπως φαίνεται παρακάτω

.

Πρακτικά όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Σε αντίθεση με μία καραμπίνα ή ένα τυφέκιο μάχης, στο πιστόλι δεν έχουμε κανένα σημείο στήριξης πέρα από τα χέρια μας. Αυτό σημαίνει ότι μία στιγμιαία μετακίνηση από ένα βλέμμα κάπου άλλου, ένα τρέμουλο, μία ανάσα που κούνησε το όπλο θα έχει πολύ έντονα αποτελέσματα στην ευστοχία μας. Αρχικά, πρέπει να συνηθίσουμε να στοχεύουμε και με τα δύο μάτια ανοιχτά. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε ένα κυρίαρχο μάτι που είναι αυτό που κάνει την εστίαση αλλά είναι χρήσιμο να σκοπεύουμε όπως λειτουργούμε και στη καθημερινότητα μας, δηλαδή και με τα δύο μάτια. Αν θέλετε να μάθετε γρήγορα πιο είναι το κυρίαρχο μάτι σας μπορείτε να κάνετε το εξής.

Κάντε τα χέρια σας όπως βλέπετε στη παραπάνω φωτογραφία και αρχίστε να μικραίνετε το κενό ανάμεσα τους ώστε να βλέπετε στο κέντρου τους όμως το αντικείμενο που στοχεύετε. Καθώς το κενό μικραίνει θα πρέπει να πλησιάζετε το «σκόπευτρο» που κάνετε με τα χέρια σας προς το μάτι σας για να μπορείτε να δείτε ολόκληρο το αντικείμενο που στοχεύετε. Στο τέλος τα χέρια σας θα είναι μπροστά από το κυρίαρχο μάτι σας.

Ένα ακόμα σημαντικό σημείο που κάνουν λάθος αρκετοί, συνήθως αρχάριοι, σκοπευτές είναι η εστίαση. Αν εστιάσουμε στο στόχο τότε δε θα μπορούμε να δούμε τις μικρές μεταβολές στο σκοπευτικό σύστημα του όπλου μας. Επιπρόσθετα, όσο πιο κοντά στη κάννη εστιάζουμε τόσο πιο σίγουροι θα είμαστε για το κατά πόσο είναι σωστά ευθυγραμμισμένη. Άρα η σωστή σκόπευση γίνεται με εστίαση στο στόχαστρο του όπλου. Ούτε στο κλισιοσκόπιο αλλά ούτε στον ίδιο το στόχο. Η εστίαση μας κατά τη σκόπευση πρέπει να είναι όπως βλέπετε στη παρακάτω φωτογραφία.

Όταν το σκοπευτικό σύστημα είναι ευθυγραμμισμένο όπως στη παραπάνω φωτογραφία πρέπει να το κρατήσουμε σταθερό και να εκτελέσουμε το δεύτερο πιο σημαντικό βήμα στη σκοποβολή, το σωστό έλεγχο της σκανδάλης που είναι η δεύτερη πιο συνηθισμένη αιτία αστοχίας. Εδώ επίσης βλέπετε μία εικόνα που αναπαριστά τα αποτελέσματα από μη ευθυγραμμισμένο σκοπευτικό σύστημα κατά τη βολή σε διάφορες πιθανές μετακινήσεις

 

 

 

 

Έλεγχος Σκανδάλης
Η δεύτερη πιο συνηθισμένη αιτία αστοχίας είναι ο έλεγχος της σκανδάλης. Αυτό μεταφράζεται στο τι κάνει το δάχτυλο μας από τη στιγμή που θα αποφασίσουμε να πυροβολήσουμε μέχρι και την επόμενη βολή μας. Το πρώτο στάδιο θα είναι να ακουμπήσει τη σκανδάλη και φυσικά εδώ βρίσκεται και το πρώτο πιθανό λάθος. Πρέπει να τοποθετήσουμε το δάχτυλο μας με τέτοιο τρόπο ώστε να υπάρχει ένα κενό στο τμήμα του χεριού μας που ίσως να μετακινηθεί, το κενό που βλέπετε καλύτερα στην επόμενη φωτογραφία.

Αν αυτό το κενό δεν υπάρχει, όταν θα αρχίσουμε να πιέζουμε τη σκανδάλη η βάση του δαχτύλου μας θα σπρώχνει (ίσως ανεπαίσθητα για εμάς) το όπλο προς τη κατεύθυνση που θα ασκεί πίεση. Το δεύτερο στάδιο είναι να ακουμπήσουμε στη σκανδάλη το σημείο του δείκτη μας στο οποίο έχουμε τον καλύτερο δυνατό έλεγχο. Είναι αυτό που βλέπετε εδώ.

Είναι το μαλακό σαρκώδες σημείο κοντά στο κέντρο του δαχτύλου, προς το σύνδεσμο της τελευταίας φάλαγγας του. Αυτό και πάλι μπορεί να μη φαίνεται πολύ σημαντικό αλλά για ένα οπλό που στηρίζεται αποκλειστικά στο χέρι μας η παραμικρή μετακίνηση έχει άμεσο αποτέλεσμα. Βλέπετε εδώ ένα απλό σχέδιο που δείχνει πιθανά αποτελέσματα βολών ανάλογα με το σημείο τοποθέτησης του δαχτύλου στη σκανδάλη του όπλου.

Αν ξεπεράσατε και αυτό το επόμενο στάδιο είναι η πίεση της σκανδάλης. Η πίεση πρέπει να ασκείται ελαφρά ώστε να φτάσουμε στο σημείο που τελειώνει το παίξιμο-τζόγος της σκανδάλης. Μετά από αυτό γνωρίζουμε ότι πλησιάζουμε στο σημείο πυροδότησης του όπλου. Κάθε φορά που ασκούμε πίεση στη σκανδάλη πρέπει να γίνεται σε απόλυτη ευθεία με το όπλο και εκεί αποσκοπεί και η χρήση αυτού του τμήματος του δαχτύλου μας που μας παρέχει το καλύτερο έλεγχο και αίσθηση της δύναμης που χρησιμοποιούμε.

Μπορείτε να φαντάζεστε ότι θέλετε να ακουμπήσετε τη μύτη σας ή κάτι αντίστοιχο για να το επιτύχετε αυτό. Προσοχή, πρέπει να μάθετε να μετακινείτε το δάκτυλο αυτό χωρίς να επηρεάζει τη θέση του χεριού. Θυμάστε που στην αρχή, στους τέσσερις κανόνες, είπαμε ότι αν βάλετε το δάχτυλο στη σκανδάλη θα είναι μόνο για να πυροβολήσετε; Τώρα θα γίνει πολύ περισσότερο κατανοητό γιατί συμβαίνει αυτό.

Έχοντας αφαιρέσει το παίξιμο της σκανδάλης και με τη προσοχή στο ευθυγραμμισμένο στόχαστρο και στις σωστές κινήσεις τραβάμε σταθερά τη σκανδάλη προς τα πίσω χωρίς ούτε για μία στιγμή να έχουμε τη σκέψη μας στο πότε θα πυροδοτήσει το όπλο. Η προσοχή μας πρέπει να είναι μόνο στο ότι το όπλο στοχεύει εκεί που θέλουμε. Αν δεν ασκούμε σταθερή σταδιακή πίεση τότε το αποτέλεσμα θα είναι αστοχία. Αν πιέσαμε παραπάνω τη σκανδάλη το όπλο θα μετακινηθεί προς τα εκεί που δέχθηκε πίεση, αντίστοιχα, αν κάναμε κάποια απότομη κίνηση το όπλο θα μετακινηθεί προς αυτή τη κατεύθυνση, κτλ. Άρα ο σκοπευτής ακριβείας όταν βάλει το δάχτυλο του στη σκανδάλη δεν σκέφτεται πότε θα πυροδοτήσει το όπλο, απλώς ακολουθεί τη διαδικασία. Ένας καλός, και φτηνός, τρόπος εξάσκησης σε αυτό είναι ο παρακάτω.

 

Τοποθετείτε ένα κέρμα πάνω στο στόχατρο, όσο πιο ελαρφρύ το κέρμα τόσο το καλύτερο, και προσπαθείτε να κάνετε βολές χωρίς σφαίρες και χωρίς να πέσει ποτέ το κέρμα. Αυτό δείχνει ότι η κίνηση του δάχτυλου σας δεν προκαλεί μεγάλες μεταβολές στη θέση του όπλου. Βεβαίως η εξέλιξη του είναι αντίστοιχες ασκήσεις από περίεργες θέσεις βολής, κτλ.

Μετά τη πυροδότηση του όπλου συνεχίζουμε να πιέζουμε τη σκανδάλη ως το τέρμα της (εκτός αν χειριζόμαστε ένα αυτόματο όπλο ρυθμισμένο σε βολή κατά ριπάς). Στη συνέχεια με τον ίδιο σταθερό ρυθμό οδηγούμε προς τα εμπρός το δάχτυλο μας μέχρι να ακούσουμε-νοιώσουμε το κλικ από το κλείδωμα της σκανδάλης (το γνωστό και ως trigger reset). Όταν το νοιώσουμε αυτό μπορούμε να προχωρήσουμε στην επόμενη βολή από αυτό το σημείο ή να βγάλουμε το δάχτυλο μας από τη σκανδάλη αν δεν έχουμε σκοπό να εκτελέσουμε επόμενη βολή. Παρακάτω βλέπετε την ίδια άσκηση που όμως αντί για κέρμα ο εκπαιδευτής χρησιμοποιεί έναν άδειο κάλυκα.

Αναπνοή
Σταθείτε μπροστά από έναν καθρέφτη και παρατηρήστε προσεκτικά πως όλο σας το σώμα κινείται σε κάθε αναπνοή. Αυτή η κίνηση λίγων χιλιοστών δεν αποτελεί πρόβλημα στις περισσότερες δραστηριότητες, όμως σε ένα οπλό που στηρίζεται μόνο στο χέρι σας η κίνηση λίγων χιλιοστών αντιστοιχεί σε απόκλιση δεκάδων εκατοστών σε απόσταση μόλις 10-20 μέτρων, αλλό πόσο σε μεγαλύτερες αποστάσεις. Έτσι έπειτα από δοκιμές πολλών ετών από τις βιομηχανίες όπλων, ένοπλες δυνάμεις και τους διεθνείς οργανισμούς αθλητικής και αμυντικής σκοποβολής τα αποτελέσματα ήταν τα παρακάτω.

Αυτό αφορά τη βολή σε ένα στόχο. Με αυτό το τρόπο εκτελούμε τη βολή σε ένα σημείο που το σώμα μας μετακινείται το λίγοτερο δυνατό από την αναπνοή αλλά παραμένει καλά οξυγονωμένο ώστε να μη δημουργεί εντάσεις στους μύες. Επίσης, από τους αθλητές των Ολυμπιακών αγώνων γνωρίζουμε πλέον ότι όταν κρατάμε σε λαβή βολής το όπλο για πάνω από 5 δευτερόλεπτα αρχίζει η κόπωση στο σώμα μας που προκαλεί μικρές συσπάσεις στους μύες (τρέμουλο) που ανάλογα το άτομο μπορεί να είναι μικότεροι των εκατοστών του χιλιοστού αλλά σε κάποια άτομα μπορεί να φτάσει μέχρι τις τάξεις των μερικών χιλιοστών που μεταφράζεται ως σίγουρη αστοχία. Οπότε οι βολές πρέπει να εκτελούνται σταθερά αλλά σε σχετικά σύντομο χρόνο μετά τη σκόπευση. Αντίστοιχα, για τη βολή σε πολλαπλούς στόχους η αναπνοή του σκοπευτή πρέπει να είναι περίπου όπως βλέπετε παρακάτω.

 

Ημερολόγιο

Ανακοινώσεις

  • - Δεν υπάρχουν ανακοινώσεις -